معلمینی که او را در کرمان و تهران  در ساز پیانو هدایت کردند علاوه بر قازاریان عبارتند از: افسانه عامری، علی نواب زاده، علی احمد زاده، فهیم ممتازی و دلبر حکیم آوا. همزمان به تدریس پیانو پرداخت. در تربیت شاگردانی علاقمند به موسیقی همت گماشت.

از دیرباز علاقه ای ویژه به سازهای زهی داشت. زیرا می دانست که مهارت در نوازندگی سازهای ارکستر سنفونیک راهی جهت ورود به چنین گروه بزرگ و امکان اجرای آثار فاخر موسیقی جهان را می‌گشاید. پس ویلنسل را که در آن زمان در بین هنرجویان موسیقی کمتر شناخته شده بود انتخاب کرد. با استادان این ساز مشغول به آموزش شد. که عبارتند از: داوود جعفری، کریم قربانی، مجید اسماعیلی، مهسا قاسمی و ژابیز زربخش. پس از کسب مهارتهایی در این ساز، در قالب گروه های کوچک و بزرگ به نوازندگی پرداخت. او همچنین دروس نظری موسیقی اعم از هارمونی، کنترپوان، فورم و ارکستراسیون را نزد پروفسور تنگیز خاشویلی و فرهاد فخرالدینی گذراند.

علاقۀ مظفر نبیلی به ساز فقط از جنبۀ نوازندگی نبود. بلکه توجه ویژه ای به صنعت ساز سازی، علِ الخصوص تعمیر و اصلاح مشکلات آن داشت. به همین جهت اقدام به مطالعه، یادگیری و تجربه در کوک و رگلاژ پیانو نمود. در این زمینه به مهارت رسید. دغدغۀ او این بود که هنرجویانش از پیانوهای سالم برخوردار باشند. چرا که معتقد بود ساز خوب تأثیر به سزایی در کیفیت یادگیری و نوازندگی دارد.

افتتاح گالری درسا

به همین نیت بود که در سال 1382 تصمیم گرفت به طور رسمی وارد بازار خرید و فروش پیانو شود. تنها نمایندگی برند سَمیک را در استانهای البرز، فارس و کرمان تأسیس کرد. وی در حال حاضر مدیریت گالری  پیانوی درسا در شهر کرج را بر عهده دارد.این گالری نه تنها به ارائۀ پیانوهایی با کیفیت مطلوب در سطوح مختلف و خدمات مربوط به آن می پردازد. بلکه مرکزی است جهت تهیۀ سازهای زهی که از استانداردهای روز دنیا برخوردارند.