Broadwood & Sons​

کارخانهٔ پیانوی جان برادوود و پسران John Broadwood & Sons در سال ۱۷۲۸ در بریتانیا توسط بورکات شودی Burkat Shudi  پایه‌گذاری شد و پس از درگذشت وی در سال ۱۷۷۳ توسط جان برادوود به فعالیت خود ادامه داد. جان برادوود که یک نجار و کابینت ساز اهل اسکاتلند بود در سال ۱۷۶۱ به لندن رفت و برای تولیدکنندهٔ هارپسیکورد فرانسوی، بورکات شودی مشغول به‌کار شد. او پس از هشت سال با دختر شودی ازدواج کرد و از سال ۱۷۷۰ شریک شرکت شد.

با توجه به افول استفاده از هارپسیکورد، شرکت فعالیت خود را در تولید پیانو متمرکز کرد و از سال ۱۷۹۳ رسماً تولید هارپسیکورد را متوقف نمود. پس از پیوستن پسران جان به‌عنوان شریک در سال‌های ۱۷۸۵ و ۱۸۰۸ نام شرکت به جان برادوود و پسران تبدیل شد که تا به امروز به همین نام معروف است. بیشترین حجم تولید این شرکت در دههٔ ۱۸۵۰ بود که در حدود ۲۵۰۰ ساز در سال تولید می‌کرد. 

لودویگ وان بتهوون (Ludwig van Beethoven) هم در سال ۱۸۱۸ یک دستگاه از این پیانو که دارای شش اکتاو بود را از توماس برادوود پسر جان برادوود، هدیه گرفت و آن را تا پایان عمر نگه داشت. هرچند به دلیل ضعف شنوایی نمی‌توانست از صدای این ساز لذت ببرد. در بالای نشانهٔ یا لِیبل ساز نوشته‌شده است: از طرف توماس برادوود از لندن تقدیم به درخشان‌ترین نابغه، بتهوون.

در میانهٔ دههٔ ۱۹۸۰، پس از یک دورهٔ بحرانی در شرکت که تقریباً موجب ورشکستگی شد، یک بیزنسمن موفق اهل بیرمنگام که خود پیانیستی آماتور بود به نام جفری سایمون مدیریت شرکت را به عهده گرفت و آن را از شرایط سخت اقتصادی نجات داد و آن را وارد دورانی درخشان نمود. او دست به اقدامات نوآورانه‌ای نیز زد، ازجمله تغییراتی در مدل لینلی پیانوی ایستاده، و همین‌طور ثبت رسمی نوعی از پیانوهای رویال با چارچوبی بدون ستون (farless grand piano) در سال ۱۹۹۷ که توسط شرکت پیانوی لادبروک (Ladbrooke Piano) ساخته می‌شد.

در اوایل سال‌های ۲۰۰۰، شرکت برادوود به دریافت نشان سلطنتی نائل شد.

آرشیو این شرکت محفوظ است و در مرکز تاریخ سوری (Surrey History Centre) در شهر ووکینگ (Woking) در استان سوری نگهداری می‌شود. 

اسکور پیانو: نوعی پیانو با سیم‌های افقی است که به صورت مورب در جعبۀ رزونانس مستطیل شکل قرار گرفته‌اند. صفحۀ کلیدها در ضلع بلندتر و صفحۀ تقویت کنندۀ صدا در ضلع کوتاهتر و در بالای یک حفره تعبیه شده‌است.

کلاویکورد: یک ساز اروپایی مستطیل شکل با صفحه کلید است که صدای آن از طریق برخورد چکش‌هایی به شکل تیغه با سیم‌هایی از جنس برنج یا آهن تولید می‌شود. این ساز از اواخر قرون وسطی و تا دوران کلاسیک متداول بود و کاربرد آن بیشتر کمک به آهنگسازان بود تا نوازندگی در کنسرت‌ها چون صدای چندان قویی تولید نمی‌کرد.

دَمپِر: یا صدا خفه کن، قطعه‌ای در پیانو است که به چکش متصل است و روی سیم‌های مربوط به آن چکش قرار می‌گیرد. این قطعه معمولاً از مکعبی چوبی تشکیل شده که نوک آن با تکه‌ای نمدی پوشیده شده‌است. هر بار که کلیدی فشار داده می‌شود و چکش به سیم برخورد می‌کند، همزمان دمپری که به آن متصل است از روی سیم بلند می‌شود و سیم را آزاد می‌کند تا به ارتعاش درآید. پدال سمت راست پیانو به مجموعۀ دمپرها وصل است و با فشار دادن آن تمام دمپرها از روی سیم‌ها بلند شده و سیم‌ها آزاد می‌شوند.

جان لادیسلاو دوسک: 12 فوریه 1760 – 20 مارس 1812، آهنگساز و پیانیست اهل چک. او نمایندۀ مهمی از موسیقی چک در خارج از این کشور در نیمۀ قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم بود.

ژوزف هایدن: 31 مارس 1732 – 31 مه 1809، آهنگساز اهل اتریش دورۀ کلاسیک موسیقی.